"DENEMELER"
Sonsuzluk gibiydi sana ilk dokunuşum.
İçimde uyandırdığın bin bir türlü kelebek uçmaya başladı bir anda.
Seni gördüğümde sonsuz bir huzur kapladı içimi.
Her adımda izimi bıraktım. Sadece bana ait olan izler...
Her adımda ruhumu verdim sana.
Konuşmama gerek yoktu. Bir dokunuşum anlatmaya yeterdi beni.
Peki ya sen?
Hiç anlayamadım seni. Maviliğinde kaybolmayı dilediğim yerdin sen benim için. Asla geri dönmeden senin olmak istedim. Ya da sadece benim olmanı istedim. O temiz ve sonsuz maviliğinin sadece benim olmasını istedim. Kendimi sadece seninle iyi hissettiğim yerdin sen. Asla yok olamayacağını sanırdım. Ama şimdi ellerimin arasından kayıyorsun. Asla affetmeyeceğim belki de kendimi. Tutamıyorum seni. Sana ulaşmaya çalıştıkça, âdeta benden daha çok kaçıyorsun. Kendini, ruhunu, sonsuzluğunu benden çekiyorsun. Beni yalnız bırakıyorsun geceleri. Ama sabahları geldiğimde, yeniden beni bekliyor oluyorsun. Seni anlayamıyorum bu yüzden... Sabahları beni bekliyor ve akşamları benden kaçıyorsun. Sanki bir çocuk gibi oynuyorsun benimle. Seni avucuma aldığımda sadece bedenin geliyor. Ruhun adeta yok oluyor ellerimin arasında. O yüzden korkuyorum. Seni öldürmekten, seni yok etmekten korkuyorum. O sonsuz rüyayı bozmaktan korkuyorum. Ve bir gece benden yine kaçarken peşinden geliyorum. Koşuyorum âdeta... Hiçbir şey umurumda olmuyor. Ayaklarımın tamamen kesilmesi ya da onların incinmesi... Acıyı, soğuğu hissetmiyorum o an. Tek düşünebildiğim şey sensin. Sabaha kadar koşuyorum ama ulaşamıyorum sana.
Ve o an geliyor. Bana doğru geliyorsun. Seviniyorum bir an bana geri döndün diye. Ben de sana koşuyorum. Ve o serin maviliğini tenimde hissediyorum. Bir anda o sonsuz maviliğin her yerimi sarıyor. O mavilikte sonsuza kadar senin oluyorum.
Ve sana olan sevdamla derinliklerine gömülüyorum.
Ve sana olan sevdamla derinliklerine gömülüyorum.
Selin Üsekes
"DENEMELER"
