olan grupların arşivinde bulunmamaktadır.
Sizin İslam'da Hoşgörü Yoktur [Ömer Sağlam]
1970'li yılların sonunda Çankırı
İmam-Hatip Lisesi'nde öğrenci iken Mehmet Kesiktaş isimli bir Biyoloji
Öğretmenimiz vardı. Kendisinin İstanbul Kabataş Erkek Lisesi'nden isteği
dışında ve zorunlu olarak Çankırı'ya geldiğini söylerdi hep. Kabataş Lisesi'nde
öğretmenlik yapmakla birinci sınıf bir öğretmen olduğunu ima eder İmam-Hatip
Lisesi gibi bir okula gönderilmeyi kendisi için bir tür tenzili terfi ve zül
kabul ederdi. Urfalıydı ve yüzünde derin Şark Çıbanı izleri vardı.
Eşi olan hanımefendi bir Öğretmen
Albaydı öğretmenimizin. Eşinin tayini o sırada Çankırı'da faaliyette bulunan
Astsubay Hazırlama Okulu'na çıktığı için öğretmenimiz de eşinin peşinden
Çankırı'ya gelmiş ve bizim okulda ders vermeye başlamıştı özetle.
Gerçekten de kaliteli bir öğretmendi ve
en az bir doktor kadar biyoloji bilgisi vardı. Öğretmenimizin bundan yaklaşık
40 sene önce, insanda hastalık yapan parazitleri sayarken, sınıfta yüksek sesle
tekrarladığı "Tenya Solyum, Tenya Sacinata ve Plazmodyum Malarya"
şeklindeki anlatışı hâlâ kulaklarımda çınlamaktadır. Notlarım çok yüksek olduğu
ve beni de çok sevdiği halde, şeytana uyup yazılı imtihanda kuşların sindirim
sisteminin şeklini kopya çekerken öğretmenime yakalandığımda duyduğum
mahcubiyeti hâlâ unutamam. Yaşıyorsa kendisine sağlıklı ömürler, öldüyse
rahmetler dilerim.
BEN SİZİN DİNİNİZDEN DEĞİLİM
Dönem okullarda kavga ve dövüşün eksik
olmadığı dönemdi ve bizim okul da ister
istemez bundan etkilenmiş, Ülkücüler-Akıncılar ve Otlar olarak en az üçe
bölünmüştü. Nereden icap etti bilmiyorum, Öğretmenimiz bir gün biyoloji
dersinde yüksek sesle sınıfa sordu:
-"Arkadaşlar sigara içmenin dini
hükmü nedir?"
Bizim akıncılar neredeyse koro halinde
cevap verdiler:
-"Haram hocam, haram!"
Mehmet Kesiktaş onlara şu karşılığı
verdi:
-"Arkadaşlar, kimse kusura
bakmasın. Ancak ben sizin dininizden değilim. Ben Allah'ın Hz. Muhammed'e
indirdiği İslam Dini'ne inanıyorum ve benim dinimde göre sigara haram değildir.
Belki mekruhtur ama asla haram değildir..."
Bugün hem toplumdaki din algısının
çeşitliliğini hem de sigaraya karşı verilen mücadeleyi ve Türk Tütün
üreticisini yok edecek derecede getirilen yasak ve sınırlamaları gördükçe hep
kırk sene önce Biyoloji Öğretmenimiz Mehmet Kesiktaş'ın bu çıkışı gelir aklıma.
Yanlış anlaşılmasın; ben sigara içmeyen bir vatandaş olarak sigara yasağını
destekliyorum. Ancak ben, aynı zamanda en azından Türkiye'deki sigara
tüketimini karşılayacak miktarda tütün üretimine destek verilmesini de
savunuyorum. Zira bu ülke yabancı tütün kartellerinin ve kaçak sigara
baronlarının oyun alanı haline gelmiş bulunmaktadır. Ülkemizi bu rezaletten bir
an önce kurtarmak gerekiyor...
SİZİN İSLAM'DA HOŞGÖRÜ YOKTUR
İki önceki "EURO 2024 Dinsel
Hoşgörüye Verilmiştir!"*başlıklı yazımızda; Köln Merkez Camii'nin ibadete
açılmasından ve 2016 tarihli bir haberde Almanya'da 3000 civarında irili ufaklı
cami ve mescid bulunduğu bilgisinden hareketle şöyle demiştik: "bunlar
Almanya'daki dinsel hoşgörünün karineleridir".
Devamla söyleyelim ki; Türk medyasında
abartılarak verilen ve Avrupa'daki camilere yönelik "domuz başı
atmak" veya "molotof kokteyli fırlatmak" şeklinde cereyan eden
birkaç münferit ırkçı saldırıyı bir yana bırakırsak, başta Almanya olmak üzere,
Avrupa ülkelerindeki dinsel hoşgörü ülkemizden kat be kat ileri boyuttadır. En
başta, coğrafya olarak Almanya'dan geniş, nüfus olarak hemen hemen Almanya'ya
denk olan Türkiye'de faal durumda 3000 kilisenin bulunduğunu hiç sanmıyoruz.
Eski eser niteliğinde olanlar dışında bulunanlar da muhtemelen apartman dairesi
şeklinde kiliselerdir. Şehirlerimizin merkezi yerlerine başlı başına kilise
olarak yeni inşa edilen bir yapı var mı şahsen ben bilmiyorum. Gerçi bunu arzu
eden bir vatandaş da değilim.
Ancak bakın, Avrupa'daki veya dünyanın
öbür ucunda olan ABD ve Avustralya'daki Müslümanlar, hassaten Türkler,
bulundukları ülkelerde gürül gürül cami ve mescid yapıyorlar! Bunların bir
kısmının Mülkiyeti de Türkiye'deki kurumlara ait; mesela 2016 yılında ABD'nin
Washington eyaletinde açılan Türk-İslam Kültür Merkezi'nin mülkiyeti Türkiye
Diyanet Vakfı'na aittir. Mülkiyeti adı geçen vakfa ait olmak üzere; Avustralya'dan
tutun Almanya'ya varıncaya kadar pek çok cami ve kültür merkezi bulunuyor
bugün.
İslami hoşgörü adına üzücü olan ve üç
beş gün gün önce sosyal medyada yaşadığım şu küçük hadiseyi aktarmak isterim:
"Köln Merkez Camii"nin ibadete
açılış haberini duyunca şöyle düşündüm; acaba Türkiye'de Almanya Başbakanı ve
Papa'nın da aralarında bulunduğu çok sayıda Hıristiyan'ın katıldığı törenle bir
Kilise açılışı yapılsa bizim tavrımız ne olurdu? Bu sorunun cevabını bulmak
için, ayrıca biraz espri, biraz muziplik ve biraz da yoklama çekmek adına
uydurma bir paylaşımda bulunmak istedim. Bu sebeple düşündüm ve Türkiye'de
Köln'e denk gelecek şehrin ancak Konya olabileceği kanaatine vararak şöyle bir
uydurma paylaşımda bulundum:
"Konrad Adenauer Vakfı tarafından
Konya'nın merkez Meram ilçesinde inşa edilen St.Simon Katolik kilisesi, bugün
Almanya Şansölyesi Angela Merkel ve Papa Francis'in katıldığı törenle ibadete
açıldı. Papa Francis'in yönetmiş olduğu açılış ayininde ilahiler ve İncil'den
pasajlar okundu. Törene Konya'da yaşayan çok sayıda Alman kökenli Türk
vatandaşı ve Almanya'dan gelen Alman vatandaşları katıldı!!!"
Açık söylemek gerekirse tahmin ettiğim
sonuçla karşılaştım. Çünkü yapılan yorumların tamamı olumsuzdu! Yani
insanlarımız, bu ülkede yeni bir kilise yapımına tahammül edecek hoşgörü
seviyesinde değiller henüz. Bu konuda, girmeye çalıştığımız AB ülkelerinin
fersah fersah gerisinde olduğumuz kesin. Kanaatimize göre; bunun en büyük
sebebi de bu ülkede pompalanmaya çalışılan din. Özellikle de radikal selefi
anlayışla yaratılan yanlış İslam algısı.
Denilecektir ki; "Türkiye'de yoğun
bir Hristiyan nüfus yoktur ki, yeni kiliseler yapılsın..." Evet yok; az
çok bulunanlar da bir şekilde gittiler bu topraklardan. 1915'de yaşananlar hadi
neyse de, sonraki yıllarda yaşananları kabul etmek mümkün değildir. Özellikle
işgalci Yunan güçleriyle işbirliği yapmayan Rumların mübadeleye tabi tutularak
bu topraklardan gönderilmesi, kalanların da zaman içinde ülkeyi terk etmelerine
yol açılması, mesela 195 yılında yaşanan ve tarihe 6-7 Eylül olayları olarak
geçen hadise, milletimiz adına büyük ayıp, hatta yüzkarasıdır. Tarih Profesörü
İlber Ortaylı bu hadiseyi "Türkiye bugüne kadar 6-7 Eylül yağmasının ve
yağmanın üzerine katliam propagandasının töhmeti altında dış dünyada
tanınıyor." şeklinde özetliyor(1).
Süryanilerin bu toprakları terk edişleri
de galiba bünyesinde ayıplar
barındırmaktadır. Süryanilerin kitleler halinde bu toprakları terk etmelerinin
sebeplerini "6-7 Eylül olayları, Kıbrıs Harekâtı, 1980 Askerî Darbesi,
Zorunlu Din Kültürü dersi, Güneydoğu Anadolu bölgesinde yaşanan PKK ve
Hizbullah terör olayları" olarak gösterenler var(2).
Çünkü bu ülkenin insanları, "Allah
katında yegane hak din İslam'dır. İslam dininin dışındaki dinler uydurmadır. Bu
dinlere inananlar kâfirdir, dolayısıyla cehennemliktir. Başka dinden olanları
dost edinmeyin. Cennet sadece Müslümanlara hasredilmiştir..." şeklinde
empoze edilen bir din anlayışı ile yetiştirilmektedir.
GERÇEK İSLAM'DA DİNSEL HOŞGÖRÜ VARDIR
Oysa Allah kitabında diyor ki; "(de
ki;) Sizin dininiz size, benim dinim de bana"(3). Yine bir başka ayette
şöyle deniliyor: "Dinde zorlama (baskı) yoktur"(4) Allah'ın koyduğu
bu temel ilkeler, aslında ilahi ve semavi olmasa bile bütün din mensuplarının
birbirlerine hoşgörü ile yaklaşmalarını ve hiç kimsenin başkalarına din
dayatmasında bulunmamasını, yani din ve vicdan özgürlüğünü esas alan
ilkelerdir. Yani kimse kimsenin dinine, inancına karışmasın, temel insani
değerler çerçevesinde birbirleriyle ilişki kursunlar demek ister bu ayetler. Bu
temel ilkeler, başta İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi olmak üzere hem
uluslararası sözleşmelerde hem de ülkelerin kendi anayasalarında yer almakla,
aslında hem dinin, hem de aklın gereği olan ilkelerdir. Biz Müslümanlar için ne
kadar sevindirici bir hadisedir ki; İslam Dini, insan aklının ortaya koyup yasa
haline getirmesinden yüzlerce yıl önce, mesela İnsan Hakları Evrensel
Beyannamesi'nden(5) (M. olarak) 1338 yıl önce bu temel ilkeleri ortaya koymuş
bulunmaktadır.
Gelin görün ki; radikal selefi anlayış
"Nâsıh", "Mensuh" diye bir kuram geliştirmiş ve aynı konuda
sonra inen ayetin, önce inen ayetin hükmünü ortadan kaldırdığını iddia
etmiştir! Nâsıh âyet; önceki ayetin hükmünü ortadan kaldıran ayet demek oluyor.
Mensuh âyet ise sonra inen ayetle hükmü ortadan kaldırılan önceki âyet anlamına
geliyor.
Dolayısıyla bunlara göre; Mekke'de inen
Kâfirûn Suresi'nin 6. ayeti ile Medine döneminde inmekle Âli İmrân Sûresi'nden
önce inen (6) Bakara Suresi'nin 256. ayetinin hükmü, daha sonra inen Âli İmrân
Sûresi'nin 19. ayetiyle ortadan kaldırılmıştır!
Kâfirûn Suresi'nin 6. ayeti ile Bakara
Sûresi'nin 256. ayetinin hükümlerini neshettiği, yani ortadan kaldırdığı
söylenen ayetin anlamı şöyle: "Allah katında din İslam'dır!"(7) Bazı
Kur'an mealci ve müfessirleri, bu âyetin manasını biraz daha güçlendirmek için
araya parantez koyarak içine "yegâne", "hak" veya
"makbul" gibi sıfatlar ekliyorlar.
Yani akıllarınca Allah'ın sözüne ayar vermeye çalışıyorlar!
Dolayısıyla; bu zihniyete göre dinler
konusunda en son inen ve tek bağlayıcı hüküm Âl-i İmrân Suresi'nin 19. ayeti
kerimesidir ve ona göre amel edilmelidir! Hem "Dinde zorlama yoktur"
ayeti, hem de "Allah katında din İslam'dır" ayeti Medine'de inmekle,
"Allah katında din İslam'dır" ayeti daha sonra indiği için Onun hükmü
geçerlidir!
Oysa birçok kaynakta Bakara Suresi'nin
"Allah'a döneceğiniz o günden sakının..." anlamındaki 281. ayetinin
Vedâ Haccı sırasında Mekke'de inen son ayet olduğunu söyleyenler de var. Böyle
olunca, bu ayetin içinde bulunduğu Bakara Sûresi'nin, yani "Dinde zorlama
yoktur" hükmü bulunan surenin daha sonra indiği akla gelirse de, konunun
sözüm ona uzmanları, önce inen bazı surelerin kimi ayetlerinin, sonra inen
surelerden daha sonra, bazen de yıllar sonra inebildiğini ve Hz. Peygamber'in,
"şu ayeti, şu sûrenin şurasına yazın" diye tarif etmesiyle surelerin
oluştuğunu söylerler. Üstelik yine onlara göre; bunların tamamını okur-yazar
olmayan ve bu sebeple Muaviye'yi bile vahiy kâtibi olarak kullanan(8) Hz.
Peygamber yapmıştır!
Aslına bakılırsa; en son sure ve ayet
konusunda da anlaşmazlık vardır ulema arasında ve ne yazık ki; bu farklı
görüşlerin hemen tamamı Hz. Peygamber'in hadislerine dayandırılmıştır.(9)
Yani Müslümanlar, hem nâsıh ve mensuh
konusunu gündeme getirerek, hem de hangi ayet ve surenin önce veya sonra indiği
konusunda Hz. Peygamber'e yalan hadis isnat ederek kendi dinlerinin hükümlerini
çelişkili hale getirmişler ve gülünç duruma düşmüşlerdir.
Hz. Muhammed'in 22 yıllık peygamberlik
hayatının, ilk 12 yılı Mekke'de, son 10 yılı Medine'de geçmiştir. Bizim ulemaya
göre bu demek oluyor ki; Allah bu 22 yıllık sürede aynı konuda 3 ayrı hüküm
vererek hâşâ çelişkiye düşmüştür! Ya da bunlara göre; Hz. Muhammed, Allah'ın
ayetlerini kullanarak Mekke'de Müslümanlar zayıf durumda iken "Sizin
dininiz size, benim dinim bana" diyerek Müşrikleri kandırmış, Medine'ye
varınca oradaki yerleşik Yahudilerle iyi geçinmek için "Dinde zorlama
yoktur" dedi, Müslümanlar yeterli güce erişince de "Allah katında
(yegâne) din İslam'dır" diyerek kılıca sarıldı!
Böyle çelişkili bir dine inanmak zor ve
İslam elbette böyle bir din değildir. Öte yandan "Allah katında din
İslam'dır" ayetinde geçen İslam'dan maksat nedir; daha doğrusu ayette
geçen İslam hangi İslam'ı kastediyor? Öyle ya bugün yeryüzünde farklı farklı
İslam yorumları var, acaba hangi İslam yorumu ayette geçen İslam'a en uygun
olanıdır! Kim bilir belki de ayette geçen İslam, başlı başına şeriat anlamında
bir din yerine değil, insanlığın sulh, selamet, huzur, sevgi, barış ve
kardeşlik içinde olması anlamında kullanılmıştır. Çünkü "İslam"
kelimesi bu anlamlara da gelmektedir.
Esasen ayette "Şüphesiz Allah
katında din İslam'dır" cümlesinden sonra gelen "Kitap verilmiş
olanlar, kendilerine ilim geldikten sonra sırf, aralarındaki ihtiras ve
aşırılık yüzünden ayrılığa düştüler..." şeklindeki cümle, bizde böyle bir
kanaat uyanmasına sebep olmaktadır. Yeri gelmişken şu avamı soruyu da sormazdan
geçemeyeceğiz; bugün dünyada yuvarlak rakamlarla 7.5 milyar insan yaşıyor ve
bunlardın sadece 1.5 milyarı Müslüman. Üstelik dünyanın en geri ülkeleridir
Müslümanlar. Şu halde, akıl ve bilim gerektiren konularda İslam Dünyası'ndan
fersah fersah ileride olan 6 milyar insan salak ve cahil mi de cehennemde cayır
cayır yanacaklarını bile bile İslamiyet dışındaki dinlere inanıyorlar?! Yoksa
bazı ibadet şekilleri dışında, gerçek İslamiyet, onların hayatlarına
uyguladıkları mıdır? Yahu kendinize
güldürmeyin; "Elhamdulillah Müslüman'ım" demekle hiç Müslüman olunur
mu?
*Bu yazı Türk Yazın Dünyası ve ona bağlı
olan grupların arşivinde bulunmamaktadır.
olan grupların arşivinde bulunmamaktadır.
1- İlber Ortaylı, "Eylül 1955’in
sancısı..." yazısı,
http://www.milliyet.com.tr/----eylul-sancisi/ilber-ortayli/pazar/yazardetay/01.02.2009/1054009/default.htm,
2-Araş. Gör. Ramazan TURGUT,
"Bir Halkın Göç Hikâyesi: Süryanilerin
XX. yüzyılda Türkiye’den Avrupa’ya Göç Süreci" başlıklı bilimsel
çalışması,
http://mukaddime.artuklu.edu.tr/download/article-file/276618,
3- Kur'an-ı Kerim, Kâfirûn Suresi, 109/6.
4- Kur'an-ı Kerim, Bakara Suresi, 2/256.
5- İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi BM
Genel Kurulu Tarafından 10 Aralık 1948
tarihinde kabul ve ilan edilmiş, Türkiye ise 6 Nisan 1949 tarihinde kabul
etmiştir.
6- Surelerin iniş sırası için bkz.:
http://kuran.islamiyet.gen.tr/gelissira.php
7- Kur'an-ı Kerim, Âl-i İmrân Sûresi,
3/19.
8- Dr. Osman Keskioğlu, Kur’ân İlimleri,
TDV. Yayınları, Ankara,1989, s, 88; Mevlânâ Şiblî, Büyük İslam Tarihi Asr-ı
Saadet, c.1, Terc. Ömer Rıza Doğrul, Eser Neşriyat ve Dağıtım, İstanbul, 1977,
s, 443; Selami Münir Yurdatap, Hz. Muhammed’in Mektupları, s.9-10, Elips Kitap,
Ankara.
9-
https://sorularlaislamiyet.com/kuran-i-kerimin-son-inen-ayeti-hangisidir.
Not:
Fotoğraf
https://www.sabah.com.tr/aktuel/2015/02/09/isid-baltayla-yasli-adamin-basini-kesti
internet adresinden alınmıştır.
ALINTI YAPMAK İÇİN
- Yazarlarımızın makaleleri ve Sayın Günay Tulun'a ait şiirlerin, "Radyo-TV ile diğer basın ve yayın organlarında" yayım ilkesi: Önceden haber verme, eserin aslına sadık kalma, eser sahibiyle alıntının yapıldığı yer adlarını anlaşılır bir açıklıkla belirtmektir. Yayın öncesi bildirim imkânının bulunamadığı aniden gelişen durumlardaysa nezaket gereği, [sessizliginsesi.tr@gmail.com] adresine yayın sonrası bilgi gönderilmesini rica eder; tüm yayınlarınızın başarılı geçmesini dileriz.
ESER EKLEMEK İÇİN
- "Sessizliğin Sesi Grubu"yla "Yazarlar ve Ozanlar Grubu"na ait tüm basılı ya da dijital yayın sayfalarında halkımızın geniş dünya ilgisine uygun olarak her türlü konuya yer verilmiştir. Yayınlanan fotoğrafların büyük bir kısmı "Kadim Okurlarımız" tarafından gönderilmiştir. Fotoğraf ve çizgi resimlerde "İlişkinlik-Telif Hakkı" konusunda tereddüt oluştuğunda bu eserleri yayından çekme hakkımız saklıdır. "Sessizliğin Sesi Grubu"yla "Yazarlar ve Ozanlar Grubu"na ait tüm gazete, dergi, site, blog gibi yayın araçlarında yayınlanan makale ve diğer yazı türleriyle fotoğraf, resim, yorum gibi her türlü eserin; üçüncü şahıs, kurum ve kuruluşlara karşı her türlü sorumluluğu, bu eserlerin sahibi olan yazar, gönderici ve ekleyicilerine aittir. "Sessizliğin Sesi Grubu"yla "Yazarlar ve Ozanlar Grubu"nun yayın organlarına kayıt edilen ya da kaydedilmek üzere gönderilen eserlerin, telif hakları konusunda problemsiz olmaları önemli ve gereklidir. Yayın Kurulu, gönderilen eserleri yayınlamaktan vazgeçebileceği gibi, dilediği yayın organlarından birinde ya da hepsinde aynı anda ya da değişik zamanlarda yayınlayabilir, yayınlamak isteyen üçüncü şahıslara, tüzel kişiliklere ve kurumlara onay verebilir ya da onlar tarafından yayınlanmasını engelleyebilir. Yalnız şu unutulmamalıdır ki bu eserler, okura saygı kuralı gereği Türkçe kurallarına uygun olmalıdır. Yazılar yayınlandıktan sonra, yazar ya da ekleyicisi; istifa, uzaklaştırılma, çıkarılma dâhil herhangi bir nedenle yazı göndermesi sonlandırılmış olsa dahi "Sessizliğin Sesi Grubu"yla "Yazarlar ve Ozanlar Grubu Yayın Kurulları"nın oy birliği içeren onay kararı olmadan eserlerinin kayıtlarımızdan ihracını isteyemez, istediği takdirde bunun reddedileceğini en baştan bilmelidir. Gönderici ve yazarlarımızın bu konuya önceden dikkat etmeleri, ileride ihtilaf doğmaması için baştan eser göndermemeleri gerekmektedir. Yayın organlarımıza ekleme yapanlar, bu konudaki sorumluluklarını okumuş ve kabul etmiş sayılacaklardır. Uzun süre yazı göndermeyen ya da yazmayı bırakan köşe yazarlarımızın o güne kadar gönderdikleri tüm yazılar "Konuk Yazarlar" bölümüne aktarılarak yeniden yazı göndermeye başladığı güne kadar köşesi kapatılır. Köşeyi kapama ya da kapatılan köşeyi açıp açmama konusunda karar sahibi, "Sessizliğin Sesi Grubu" ile "Yazarlar ve Ozanlar Grubu"dur. İhtilaf durumunda, İstanbul'un Kadıköy Mahkemeleri yetkilidir.
YORUM YAZMAK İÇİN
Sayın Okurlarımız: Yorumlarınızı; Grubumuza ait "Google, Yahoo, Mynet, Hotmail, TurTc " ve diğer posta adreslerimize göndermek yerine, "Yorum bölümü açık olan sitelerimiz"deki; yorum yazmak istediğiniz yazının alt kısmında yer alan "Yorum", "Yorum Yapın", "Yorum Yaz" veya "Yorum Gönder" tuşlarını kullanarak doğrudan kaydetme olanağınız bulunmaktadır. Yazacağınız yorumlarınızın; gecikmeksizin, anında yayına girmesini dilerseniz bu yolu tercih etmenizi, saygılarımızla öneririz.