Ülkemizdeki, kurumsal olduğu imajı yaratılmış birçok şirkette sıkça yaşanan ve kurumsallığı "başla emri"ni almadan işe başlamamak sanan çalışanlarla onlara bu fikri aşılayan yöneticiler için, yaşanmış örneklerden belki de en basitini anlatan bir yazı... Tabii ki yorumsuz!..
KURUMSAL BİR KANALDA SEZON BAŞI "Uzay Büroksasisi"
- İdari işlere telefon açın getirirler.
- Teşekkürler!
- Bize Mail atın, aynı zamanda "cc"ye de bina temizliği diye yazın.
- A, öyle mi? Siz bir daha mail atın gelir.
- Mail adresini teyit edebilir miyiz? Hmm evet adres de doğru... Ne zaman gelir acaba???
- Arkadaşı yönlendiriyorum. Öğleden sonra gelir odanıza...
- Teşekkürler!
- İlgileniyoruz. Siz yine bi’ mail atın. Dış yapımdınız di’ mi?
- Evet, dış yapımız! ("Niye dışlayacak mısınız?" der iç ses...)
- Ee... Yolladık gelmedi mi?
- Hayır, gelmedi! ("Getiren TIR Ay'a zorunlu iniş yapmış!" olabilir mi acaba?)
- Allah Allah! Nasıl olur?
- Gelmedi! ("Göndermezseniz gelmez tabii!" dedi ve devam etti dış ses: "Olur olur, bal gibi olur. İnanmazsanız Asu Maralman'a sorun.")
- Yeniden mail atabilir misiniz?
Her zamanki gibi yine mail atılır.
- "Yok ya, ben yan programın odasına uğramıştım, 'Fazlaysa alabilir miyim?' dedim. Alıverdim 2 tane"
der ekip arkadaşlarından biri...
- Pardon biz odamıza çöp kovası istiyoruz. 2 adet... Nerden bulabiliriz?
- Abla ben temizlik yapıyodum, azıcık bekle hemencecik getiriyom.