Bu gruba ait tüm sitelerde yayınlanan
makaleler, hiçbir dönemde sansür edilmemiştir. Ayrıca Nisan 2012′den
beri de redakte
edilmemekte; doğrusu ve yanlışıyla eser sahibinin gönderdiği özgün hâlde
yayınlanmaktadır.
Bir önceki yazı: " Oyun Günleri"...
"Amiral
Battı" oyununda yan yana iki büyük kare çizilir, bu kareler enine ve
boyuna 10 a bölünerek küçük karelere ayrılır, üstlerine soldan sağa doğru
harfler, sol yanlarına da yukarıdan aşağıya rakamlar yazılarak her karenin
koordinatlarla tarifi sağlanırdı. (örneğin 2a, 5c vb.) Bu karelerden birincisi
kendi denizimiz, ikincisi de karşımızdakinin denizi olurdu.
Herkes
karşısındakine göstermeden kendi denizine gemilerini işaretlerdi. (4 tane
tekli, 3 tane ikili, 2 tane üçlü, 1 tane de 4'lü yani amiral gemisi) Tekli
gemiler tek kare boyunca, ikililer iki, üçlüler 3, dörtlü ise 4 kare boyunca
uzanırdı. Gemilerin birbirine değmemesi kuraldı. Oyuna başlayan bir kareyi
tarif eder, örneğin 3c, 6b gibi, diğerinin o karede bir gemisi varsa ve
tekliyse battı, daha büyük bir gemiyse yara aldı der ve bu tahmin eden boş bir
kare söyleyene kadar devam ederdi.
Söylenen
kare boşsa, karavana denir ve söyleme hakkı bu defa diğerine geçerdi.
Kim daha
önce diğerinin gemilerinin hepsini batırırsa oyunu o kazanırdı ve yeni oyunu o
başlatırdı.
Evde ya
da dışarıda keyifle oynadığımız bir oyun da sessiz sinema oyunuydu.
İki
takıma ayrılırdık. Takımdaki bir kişi aklından bir film adı tutar, takımın
diğer kişileri ise bu filmin adını bulmaya çalışırdı. Hiç konuşmadan işaret ve
mimiklerle yapılan bu anlatımın da kendine göre bir dili vardı.
Önce
kelime sayısı, sonra da anlatılan kelimenin kaçıncı kelime olduğu parmakla
gösterilirdi.
Tahmin
eden kelimeye yaklaşmış yani eş anlamlısını söylemişse iki işaret parmağı
birbirine sürtülerek ileri geri hareket ettirilir, kelime doğru ancak bir eki
varsa (e, i, de, den vb.) iki parmak diğer elin işaret parmağında tırnak
dibinden tutulur, kelime birleşik kelimeyse ve iki bölümde anlatılacaksa iki
parmak işaret parmağın ortasından tutularak gösterilirdi. Kelimenin çoğul
olduğu ise sağ elle havada daireler çizilerek anlatılırdı.
Her takım
oyuncusu sırayla anlatan olur, oyun sonunda hangi takım daha fazla doğru cevabı
bulduysa o takım şampiyon olurdu.
Arkadaşlarımızla
yapmaktan keyif aldığımız bir diğer uğraş ta elişleri yapmaktı. Ancak babam
bizim bunları yapmamıza izin vermediğinden ( gözümüzü bozacağını, gözlerimizin
okumamız için çok önemli olduğunu söylerdi hep) biz arkadaşlarımızın yaptığı
elişlerini alır, gizli gizli onları yapardık. Benim en sevdiğim elişi etamin
işlemekti.
Arkadaşlarımın
çeyizi için ince kareli etamin üzerine renkli ipliklerle epeyce sehpa örtüsü,
kırlent vb. işlediğimi hatırlıyorum. Dilerim hepsi mutlu yuvalarda
kullanılmışlardır.
Anı dizisi, gelecek yazı olan, "Tatiller ve İstanbul" ile devam
edecek.
Semiramis Kanbak
