Önceden görmüş olanlar da fotoğrafları yayınladığım zaman dikkatle baksın.
Zulmü belgeleyen bu fotoğraflardan ilkinin hem öyküsünü hem de nerede sergilendiğini “Ermeni Kafataslarından Piramit ve Kargalar” adlı yazıda anlatmıştım. İkincisiyse Erivan’daki Soykırım Müzesi’nde sergileniyor. Hatta müzenin en nadide parçalarından biri… Bu sözleri yazmakla ne demek istediğimi gelecek yazımda göreceksiniz. Ermeni el çabukluğu sanatlarının doruğunda gezen bir eser...
İşte o soykırımdan nemalananlardan biri de bugünkü konumuza kapak olacak.
Sırf Ermenilerin nasıl çalıştığını göstermek için.
Buyrun! Okuyun!
1962’de üniversite statüsü verilen Keele'den ve Southampton üniversitesinden mezun olmuş bir İngiliz. Her iki üniversite de araştırmacılara kucak açan cinsten. Bilgi toplayıp bunları çarpıtabilecek beyinler için birer ideal zemin. Donald, modern tarih profesörü… 2009 yılından beri İskoçya’nın başkentindeki Edinburgh Üniversitesi’nde “Yirminci Yüzyıl Tarihi”yle ilgili dersler veriyor. Kendisi ders almaya muhtaçken, genç beyinlere yalan yanlış bilgiler veren bu adamı destekleyen çevrelerin iddiasına göre “toplumsal vahşetler, soykırımlar, savaş suçları” uzmanıymış. Ermeniler tarafından yapılan yüksek miktardaki paraların kaynağını gizlemek için çıkarılan bir derginin de editörü... Adı “Soykırım Eğitim Dergisi”… Merkezi Londra’da olan “Soykırım Eğitim Vakfı”nın araştırma yönetmenliği görevinde de bulunmuş. Yani bizim anlayacağımız şu: Adam soykırım iddiaları açısından çok etkin bir yerde ve “yalan da söylese iftira da atsa düzmece deliller de üretse” ona inanacak milyonlar var.
Donald, 2001 yılında “Oxford Üniversitesi Yayınları”ndan çıkardığı “Yargılanan Soykırım: Savaş Suçları Davaları ve Soykırım Tarihi ve Hafızasının Oluşumu” adlı kitabından sonra uzunca bir süre susmuş. Çünkü kitap o dönemde fazla ilgi görmemiş. Görmemiş ama Ermeni diasporasından birileri, Donald’ın isminin yanına “Bu adamı kullanabiliriz.” notunu düşmüş. Bunun sonucunda da Ermeni diasporası kapısını çalıp ona iş teklif etmiş. Yalnız olayın burası hâlâ gri… O mu diaspora ileri gelenlerinin adına duyduğu ilgiyi haber alıp paraya sıkıştığı bir dönemde kapılarını çalmış, yoksa Ermeniler mi heybelerindeki yüklü bir parayla onun… Belki biri belki diğeri belki her ikisi de… Bir gün birileri ortaya çıkıp açıklarsa öğreniriz.
Yine 2005 yılında, Manchester Üniversitesi Yayınları, “Soykırım: Eleştirel Tarihsel Yaklaşımlar” adlı kitabını basmış. 2008'de Vallentine, Mitchell and Co. tarafından "Soykırım, Dünya Savaşları ve Avrupa'da Yolsuzluk: Donald Bloxham'ın Makaleleri” yayınlanmış. 2009’daysa Oxford Üniversitesi Yayınları'nca basılan “Son Çözüm: Bir Soykırım” piyasaya sürülmüş.
Ermeniler, 2005 yılında Donald’a yazdırdıkları o kitabın ardından ödül işlerini de ayarlamışlar. “2006 Philip Leverhulme ödülü, 2007 Edinburgh Üniversitesi Şansölye Ödüllerinden Yükselen Yıldız Ödülü, 2007’deyse Uluslararası Soykırım Bilginleri Derneği tarafından verilen Raphael Lemkin Ödülü” art arda gelmiş. Böylece hem Donald'ın adı hem de "Ermeni Soykırımı" iddiaları canlı tutulmuş.
Bizim hükûmetlerimiz, özellikle de AKalPe Hükûmeti’nin bilerek ve isteyerek soykırım meselesine sırt dönmesine karşın, Ermeni diasporası müthiş çalışkandır. Diasporanın yöneticileri de boş insanlar değildir. Sistemlidirler, çizdikleri yoldan ayrılmazlar, hedefe ulaşıncaya kadar da yılmadan uğraşırlar. Gerektiğinde alttan almayı gerektiğinde de saldırarak karşı tarafı savunmaya zorlamayı iyi bilirler. Sinsi tabir ettiğimiz tarzda gizlice hareket etmekte de uzmandırlar. İşe devlet adamlarını, sanatçıları, bilim adamı kimlikli insanları ve özellikle de üniversiteler gibi bilim yuvalarını ve devletleri karıştırmayı da çok iyi becerirler. Öyle ki insan, kurum, devlet yani öndeki hedef neyse ona, istediklerini yaptırıncaya, örneğin soykırım tezlerini kabul ettirinceye kadar sessiz ve dipten çalışırlar. Sonra sanki kendileri hiç etkilememiş gibi “Türkler Soykırım yaptı” diyen kişi, kuruluş ve devletlere; hidayete ermiş aziz muamelesi yaparak onları, "doğruya ulaştıkları için" kutlarlar.
Türkiye’deyse boş laf üreten siyasiler, akademisyenler, basın mensupları, siyasetçiler arasında bir ona bir ötekine bakarken aptallaşıyor insan. Halkımızın, dünyaca bilinen ünlü vurdumduymazlığı da işin cabası... Bazen bu sessiz rahatlığa bakarak kendime soruyorum:
"Doğru dürüst soykırım dernekleri, üniversitelerde doğru dürüst soykırım kürsüleri; soykırımı doğru dürüst anlatan ders kitapları ve soykırıma yönelik yeterli sayıda roman, öykü, anı kitabı, makale var da bunlardan habersiz olan bir tek ben miyim?".
Peki, Hrant Dink cinayetinin ardında çeşitli istihbarat ajanslarıyla Ermenilerin olup olmadığını düşündünüz mü hiç? O suikastın Türkiye'yi olumsuz yönde nasıl sarsacağını... İşe karıştırılmak üzere alınan tetikçiler gözlerinize mil çekmesin. Talat Paşa ve diğer Osmanlı yöneticilerine yapılan suikastların Hrant Dink cinayetiyle aynı olduğunu görmez, düşünmez, hiç olmazsa fark da mı etmezsiniz!
Birazcık sabredin. Ermenilerin karakterlerini ve çalışma düzenlerini gözler önüne sermek için bunları yazmam şarttı. Fotoğrafları da bir sonraki yazımda yayınlayacak ve öykülerini anlatacağım.
İftiralarıyla Türklerin; geçmiş, yaşayan ve gelecek nesillerini kirleten Donald Bloxham adlı yüzsüz, hem bu yazının hem de bir sonrakinin kaderini de etkileyerek fotoğraflı bölümü geciktirdi.
Gelecek yazımda, bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, "o alçak, o aşağılık, o soysuz, o namert, o rezil, o hain"* tarihçi mukallidi insanımsıyla da hesaplaşmak zorunda kalacağım. Kendisinden ne kadar tiksinsem de...
Son 43 yıldan bu yana bu tür insanımsılar o denli çoğaldı ki, kirli ellerini sürdükleri her şey, tabii ki bu arada soykırım konusu da fotoğraf karelerini bile utandıracak sahtekârlıklarla doldu.
Günay Tulun 22.9.2019
tarifinde kullanılır. Ayrıca bunların tümü tek tek de alçağı temsil eder.
Burada, yaratılan kötülüğe uygun olarak tümü birlikte kullanılmıştır.