Bu gruba ait tüm sitelerde yayınlanan
makaleler, hiçbir dönemde sansür edilmemiştir. Ayrıca Nisan 2012′den
beri de redakte
edilmemekte; doğrusu ve yanlışıyla eser sahibinin gönderdiği özgün hâlde
yayınlanmaktadır.
Bir önceki yazı: "Okulum"...
ÜAKL' de
eğitim bir yıl hazırlık, 3 yıl orta, 3 yılda lise olmak üzere 7 yıldı. Hazırlık
sınıfında yalnızca İngilizce ve Türkçe dersleri okutuluyordu. Hazırlık
sınıfında başarısız olan öğrencilere bir şans daha tanınıyor, ikinci yılda da
başarısız olmaları halinde okuldan atılıyorlardı. En fazla 2 dersten ikmale
kalınabiliniyor, 3 dersten kalmak sene kaybına neden oluyordu. İki yıl üst üste
sınıfta kaldığınızda ise belge alıyor, yani okuldan atılıyordunuz.
Ders yılı
3 sömestire bölünüyor ve dolayısıyla bir yılda 3 karne alıyorduk. O nedenle
sömestir tatilimiz devlet okullarınınkinden farklı zamanlarda oluyordu. Onlar
okuldayken biz tatil yapıyor, onlar tatildeyken okula gidiyorduk. Hafta sonu
tatilimiz ise Cumartesi ve Pazar günleriydi.
Okulda
derslerin bir bölümü İngilizce, bir bölümü de Türkçe yapılıyordu. Başta Türkçe
ve Türk Edebiyatı olmak üzere, tarih, coğrafya, din dersi, millî güvenlik
bilgisi dersleri Türkçe olarak, İngilizce Edebiyat, matematik, fen ve sanat
dersleri İngilizce olarak okutuluyordu. İngilizce okutulan derslerin kitapları
kitapçılarda satılmıyordu, onları ancak okuldan temin edebiliyorduk. Bu
kitapları arzu edenler daha düşük fiyata kiralayabiliyorlardı. Ancak ablamdan
sonra ertesi yıl aynı kitapları ben de okuduğum için biz kitaplarımızı hep
satın alıyorduk. Türkçe okutulan ders kitapları ise Millî Eğitim'in okullarda
okuttuğu kitaplardı ve dışarıdan temini mümkündü.
O
günlerde okulun lise kısmında edebiyat kolu müfredatı okutuluyordu ancak fen
derslerinde başarılı olan öğrenciler seçmeli olarak ileri matematik adı altında
liselerin fen kollarında okutulan matematiği alıyorlardı. Ablam da ben de bu
dersi alan şanslı talebelerdendik.
Öğrencilerin
başarısını ölçmek için önceden ne zaman yapılacağı bildirilen sınavların yanı sıra,
ne zaman yapılacağı belli olmayan "quiz" denilen sürpriz küçük
testler yapılıyordu. Hiç beklemediğiniz bir anda, bazen dersin sonlarına doğru,
hocalar kafiyeli bir şekilde "take out a piece of paper, write your name
and number" [bir kağıt çıkartın, üzerine adınızı soyadınızı yazın] dediler
mi, bu quiz oluyoruz demekti. Bir iki küçük soru sorarlardı ama onları
cevaplayabilmek için dersi takip etmiş olmanız gerekirdi. Böylece dersi takip
etmek zorunda kalıyordunuz çünkü bu 'quiz'ler karne notlarını ciddi şekilde
etkiliyordu.
Yabancı
dil eğitiminde pratik yapmanın çok önemli olduğuna inandıklarından ilk yıllarda
teneffüslerde İngilizce konuşmamızı sağlamak için bir kural koymuşlardı.
"English rule" denilen bu kurala göre haftanın başında sınıf
öğretmenimiz öğrencilerden birine bir anahtar veriyordu. Anahtarı alan
arkadaşımız onu Türkçe konuşurken gördüğü kişiye veriyordu. Haftanın sonunda
anahtar kimde kaldıysa, o öğrenci cezalı oluyor ve ceza olarak hafta sonu okula
gelerek etüd salonunda yatılı öğrencilerle birlikte etüde katılıyordu. Tabi
anahtarı alan kişinin anahtardan kurtulması hiç te kolay olmuyordu. O
öğrencinin anahtarı aldığını görenler, onun yanlarına geldiğini gördüklerinde
hemen İngilizce konuşmaya başlıyorlardı.
Okulda
her ders çok önemliydi. Müzik dersinde tanınmış bestekarları ve eserlerini
tanırken sanat tarihi dersinde ilk çağlardan bu yana gelen toplumların sanatını
öğreniyorduk. Sanat tarihi dersimizde bize okutulan iki kitap, "Art Through
The Ages - Çağlar boyunca sanat" ve "Civilization Through The Centuries
- Yüzyıllar boyunca medeniyet" kitapları, daha sonra da kaynak kitap
olarak kullandığım kitaplar oldu. Ama ne yazık ki ilkini ODTÜ Mimarlık
Fakültesi'nde bir arkadaşım okumak için aldı ve vermeyi unutmadı, yüzümü
kızdırarak kim bilir kaç defa istediysem de kitabımı bana geri vermedi.
Hatırladıkça hâlâ üzülürüm.
Anı dizisi, gelecek yazı olan, "Derslerle Dersler" ile devam
edecek.
Semiramis Kanbak
